fbpx

Piekeren

Vrijwel iedereen piekert wel eens. Dat is ook heel normaal en geen probleem mits het binnen de perken blijft. Piekeren is een vorm van nadenken waarbij je constant dezelfde gedachtes blijft herhalen en er geen oplossing of conclusie komt. Dat piekeren dus tot niks positiefs leidt, hoef ik je niet te vertellen, er wordt ook eigenlijk nooit over iets positiefs gepiekerd. In 96% van de gevallen piekeren we over dingen die al zijn gebeurt of nooit zullen gebeuren. Het zijn veelal onbelangrijke dingen waar we ook geen invloed op hebben. En toch wordt hier door sommigen, terwijl ze het niet willen, veel tijd en energie aan besteed. Je kunt je er machteloos door voelen, het geeft vermoeidheid en zorgt voor een verminderd zelfvertrouwen en uitstelgedrag.

Bijkomend probleem met piekeren is ook nog dat de herhaling maakt dat je er beter in wordt. Hoe vaker je je ongeruste pieker gedachtes herhaald, hoe makkelijker dat wordt en hoe beter het in het brein wordt vastgelegd. We worden ook beter in het leggen van negatieve verbindingen met en tussen dingen die verkeerd zouden kunnen gaan. Piekeren kun je ‘afleren’, er is echter geen simpel knopje dat je dan moet omzetten. Sterker nog het proberen te stoppen van je gedachtes, ze wegduwen of proberen te negeren, maakt het vaak alleen maar erger. Toch is piekeren iets waar je echt wat aan kunt doen ook al heb je momenteel mogelijk de ervaring dat alles wat je doet het piekeren erger maakt.

Iets wat kan helpen is je relatie met piekeren veranderen. Onze piekergedachtes kunnen onzeker maken of twijfels geven. Daar komt ook een onaangenaam gevoel bij kijken. Wat met piekeren gebeurt is dat de onzekerheid of het vervelende gevoel als gevaar wordt bestempeld. Het kan er toe leiden dat je bevestiging gaat zoeken. Het lastige is alleen dat veel gepieker gaat over dingen die nooit gaan gebeuren en het is vrijwel onmogelijk daar een bevestiging voor te vinden… niemand weet wat de toekomst brengt.

Ben je al op het punt gekomen dat je weet dat waar je over piekert niet reëel is, maar je piekert nog steeds, dan pieker je waarschijnlijk over het feit dat je piekert en wat dat allemaal wel niet teweeg brengt en dat het stress geeft, ect. Je maakt je mogelijk zorgen over het feit dat het niet lukt om te stoppen met piekeren en daar pieker je dan weer over. Het is een eindeloze cirkel waar je dan in belandt.

Het is belangrijk te weten dat ondanks het gepieker er niet iets mis is met je. Je bent ongemerkt in de val gelopen dat piekeren heet. Belangrijk om je dat te realiseren en de keus te maken er iets aan te gaan doen. Een volgende belangrijke stap bij het verminderen van piekeren, is je bewust worden dat je piekert. Neem het waar bij jezelf en benoem het: “dit is piekeren”. Probeer vervolgens niet het gepieker weg te drukken, want dat helpt niet. Beter is het om je piekergedachtes te observeren. Geef ze de ruimte en observeer ze, zonder oordelen. Heel mindful eigenlijk.

Dit voelt misschien heel tegenstrijdig, maar wanneer je het intuïtieve pad pakt, het bestrijden van de piekergedachtes, merk je dat het alleen maar erger wordt. Het is als olie op het vuur gooien. Piekeren vraag om een contra-intuïtieve aanpak. Een voorbeeld van een contra-intuïtieve oplossing is wanneer je op een gladde weg rijd en je komt in een slip, heb je de neiging weg te sturen van hetgeen je op je af ziet komen. Bijvoorbeeld een lantaarnpaal. Dit helpt echter niet, je moet juist naar het object toe sturen. Contra-intuïtief. Of wanneer je een jonge hond wilt pakken en hij rent weg, je eerste reactie is er achteraan rennen. Terwijl juist weg lopen of renner ervoor zorgt dat hij achter jou aan komt en je een grotere kans hebt om hem te pakken.

Met piekeren is het net zo, de aanpak is contra-intuïtief. Probeer het eens. Observeer je piekergedachtes en zie wat het brengt.

Wanneer je vindt dat het piekeren bij jou problematische vormen heeft, zoek dan hulp. Er is echt wat aan piekeren te doen!